26-08-13
Revest du Bion > Valensole
100 km
We gaan in het dorp koffie drinken. De bakker is dicht, dus kopen we bij de epicerie brood en een croissant. Letterlijk 1 croissant, want het was de laatste. We delen hem. Het dorp wordt wakker en men komt naar het barretje waar wij zitten en de dorpelingen zoenen elkaar goedemorgen. We kopen meteen maar lunch: ham en comté (lekkere kaas).
Het eerste gedeelte van vandaag is veel dalen. Het is stralend weer, het wordt heet vandaag. De eerste grote afdaling komt uit bij Simiane Le Rotonde, een of andere ruïne van een grote ronde uitkijktoren. We vervolgen onze weg richting Oppedette. Daar is het barretje gesloten. Een man in een rolstoel verkoopt lavendelbuiltjes. Wel prijzig: 10 euro per stuk, maar het is wel mooi handgemaakt. Hij probeert Willem er een te verkopen.
We gaan op Willems verzoek even kijken bij de Gorges (ravijn) verderop een stukje naar rechts van de weg af. het is afgrijselijk mooi met uitkijkposten die een weidse blik bieden over een enorme diepe kloof. Er zijn ook wandelpaden en we horen groepjes mensen in de diepte praten. Willem slaakt een kreet en hij krijgt nog antwoord ook vanaf de andere kant van de kloof.
We gaan lunchen in de berm in het bos op een met mos begroeide rots. We kopen nog wat fruit langs de weg (ultra-goedkoop). We beklimmen de Col de l’Aire Deï Masco. Willem krijgt zijn ketting niet meer op het vut-blad. Hij wordt steeds bozer op Ger. We doen nog wat statiefmomentjes. Willem gaat bouten op de col. Ik wacht een paar bochten verderop in de afdaling bij een grote cisterna.
In La Bastide des Joudans drinken we Pac citron in een barretje met een nogal onaardig vrouwtje. Het is heet. Op het pleintje waar we op uitkijken staat een stoffige draaimolen en de luiken van de huizen hebben felgekleurde luiken voor de ramen. het kost ons enige moeite om de weg terug te vinden uit het dorp.
Nog een paar cotes en we zijn aangekomen in Manosque, waar we een stempel halen bij een benzinepomp, waar het kassameisje buiten een peuk staat te roken. Ze geeft ons een enorm stempel. We doen boodschappen bij de Lidl, wat een beetje een teleurstelling is, want de keuze is beperkt. Manosque is druk met veel verkeer.
We steken een rivier over (La Durance) via een mooie hangbrug richting Valensole. Nog 15 kilometer. De tijd begint alweer te dringen. Het is 7 uur als we aankomen. Natuurlijk is de camping weer buiten het dorp en ook nog een pokke-eind klimmen. Ik zit dit op te schrijven terwijl het steeds donkerder wordt. We moeten nog koken. het wordt ravioli met roquefortsaus. We mogen stoelen en een tafel lenen voor bij de tent. Het koken is een enorm hectisch gebeuren. Willem wil nog een foto nemen van de Mont Ventoux, die ons maar blijft achtervolgen.
De volgende ochtend vertelt Willem dat hij tot 00:30 uur bezig is geweest met allerlei kutklussen, zoals bijvoorbeeld vuilnis weggooien in een vuilnisbak die hij niet kon vinden.